تهویه استخر سرپوشیده

طراحی سیستم تهویه مطبوع عامل مهمی در طراحی موفق یک استخر سرپوشیده است. مهمترین عامل در طراحی تاسیسات استخرهای سرپوشیده کیفیت هوای آن است. قدرتمند ترین فیلترها و سیستمهای ضد عفونی کننده نمی توانند به اندازه کافی کارایی داشته باشند اگر مواد شیمیایی ضد عقونی کننده یا ترکیبات آنها از محوطه استخر خارج نگردند. تبخیر زیاد ناشی از دمای آب استخر باعث افزایش فعالیت باکتریها و اتلاف گرمای بیشتر می گردد و اگر به خوبی تخلیه نشود، هوای نامناسبی برای تنفس افراد خواهد بود و سلامتی افراد را به خطر خواهد انداخت. اگر تهویه به اندازه کافی صورت نگیرد، بعضی از گازهای شیمیایی دوباره در آب جذب شده و مشکلات بسیاری را ایجاد خواهند کرد. از همین رو در طراحی استخرهای سرپوشیده تعداد دفعات تعویض هوا در ساعت باید بطور کامل بررسی شود.

برای کنترل شرایط محیط باید به چهار عامل دمای هوا ، رطوبت نسبی هوا ، جریان هوا و کیفیت هوا توجه نمود. در میان چهار عامل ذکر شده کنترل رطوبت نسبی از نقش بسیار مهمی برخوردار است چون اگر رطوبت نسبی از حد مجاز بیشتر باشد علاوه بر از بین بردن آسایش و سلامت شناگران خسارات جبران ناپذیری به سازه ساختمان وارد می کند و احتمال رشد قارچها و کپک ها را در شکاف ها و درزها افزایش می دهد و از طرفی کم بودن رطوبت نسبی باعث تبخیر سریع آب از پوست بدن می گردد و وقتی شناگر از آب خارج می شود احساس سرما خواهد نمود.

الزامات طراحی سیستم تهویه استخر

اولین گام در طراحی برای استخرهای سرپوشیده، بررسی اختلاف درجه حرارت هوا و آب استخر است که باید بین  5-2 حفظ شود (هوا گرمتر از آب است). درجه حرارت آب و هوا بر اساس نوع کار بری آنها در جدول ذیل آمده است:

براساس تحقیقات و تجربیات بهترین میزان رطوبت نسبی برای فضای داخل استخر بین 40الی 60درصد می باشد. باید توجه داشت با توجه به تبخیر دائمی آب از سطح استخر کاهش رطوبت به زیر 40 درصد بسیار هزینه بر خواهد بود پس مشکل عمده تهویه استخرها کنترل زیاد بودن رطوبت محیط  استخر می باشد. شکل زیر نیز نشان می دهد که در رطوبت های بین 40 ال 60 درصد کمترین رشد باکتری و میکروبها وجود دارد.

بازه رطوبت مجاز در استخر های سرپوشیده

در شرایط سایکرومتریک،  بهتر است میزان رطوبت باید در چنین فضایی تقریبا” 60-40 درصد در نظر گرفته شود. مقدار رطوبت نباید از مقادیر تعیین شده کمتر باشد چراکه باعث افزایش تبخیر آب و به دنبال آن افزایش بار استخر خواهد شد. مهمترین ضرر ناشی از بالا بودن رطوبت در استخر خوردگی شدید و رشد کپک می باشد. وجود دیوارهای خارجی یا شیشه های مشرف به فضای آزاد کنترل تقطیر بخار را مشکل می کند. مادامیکه دمای این سطوح بالاتر از نقطه شبنم نگه داشته شود، تقطیر روی آنها صورت نمی گیرد. یکی از موثرترین روشها برای رفع این مشکل، منفی کردن فشار هوای محوطه استخر نسبت به فضاهای مجاور می باشد. فشار محوطه استخر باید حدود 0.15-0.05 اینچ آب (15 تا 40 پاسکال) پایین تر از فضاهای مجاور باشد. با این کار انتقال رطوبت هوای سالن و بوی مواد ضد عفونی کننده محلول در آب به مکانهای دیگر، به حد اقل می رسد. برای همین حجم هوای اگزاست را معمولا 10% بیش از هوای تازه وارد شده به محیط استخر در نظر می گیرند تا فشار منفی مورد نظر در محیط حاصل شود.

نرخ تعویض هوا

 برای دفع رطوبت موجود در فضا باید از جریان هوای تازه استفاده شود. این مقدار باید به اندازه ای باشد که رطوبت موجود در هوا را کاملا جذب نموده و به خارج منتقل کند. برای همین تعداد دفعات تعویض هوا در ساعت محیط استخر 4-2 مرتبه در نظر گرفته می شود مگر آنکه گنجایش سالن برای تماشاچی زیاد باشد که در اینصورت جهت آسایش تماشاچیان می توان 8-6 بار در ساعت تعویض هوا را انجام داد. برای تعیین نرخ هوای تهویه انواع استخر بهتر است از جدول زیر پیروی شود:

انتقال هوای سالن به بیرون باید از بالاترین نقطه ممکن صورت پذیرد تا هیچ قسمتی ساکن نمانده و از تقطیر رطوبت از هوای ساکن جلوگیری شود. در مورد نصب دریچه های تهویه توصیه معمول این است که دریچه های ورودی هوای تازه و دریچه تخلیه هوای استخر در سقف، نزدیک به یکدیگر قرار نگیرند تا نوعی جریان هوا بین آنها ایجاد شود. برای تهویه توالتها و دوشها بهتر است سیستم تهویه مستقل در نظر گرفته شود. بر خلاف محیط استخر، رختکنها و اتاقهای اداری بایستی دارای فشار مثبت بوده که سیستم تهویه مستقل را طلب می کند.

تهویه اجباری هوای استخر موجب تحمیل بار حرارتی بر روی دستگاههای گرمایشی در طول فصل زمستان می شود. مخصوصا زمانیکه از سیستمهای تهویه مطبوع برای استفاده 100% هوای تازه جهت رطوبت زدایی استفاده شود. در مواردیکه رطوبت هوای بیرون زیاد است لازم است که از سیستم گرمایش مجدد (Reheat) برای کنترل رطوبت دستگاه استفاده شود. هوای بیرون (OA) در فصل تابستان به میزان رطوبت محیط می افزاید و بالعکس در فصل زمستان باعث کاهش رطوبت در محیط می گردد. برای محاسبه بار رطوبت زدایی بایستی شریط طرح خارج در فصل تابستان در نظر گرفته شود. اگر هوای بیرون بیشتر از 20% کل هوای تامین شده استخر باشد، و یا اینکه اگر دمای طرح خارج در زمستان پایین تر از 10 درجه فارنهایت باشد بایستی هوای تازه را پیش گرم (Preheat) نمود.

عوامل اساسی در تعیین ظرفیت سیستم تهویه

• برطرف کردن رطوبت ناشی از تبخیر آب
• جلوگیری از پدیده تعرق
• تامین هوای تازه جهت تنفس افراد حاضر
• جلوگیری از انتشار قابل ملاحظه بوهای نامطبوع بدن

جریان هوایی که در اثر اگزاست هوای محوطه استخر، خارج می شود، باید به اندازه ای باشد که توانایی بیرون راندن بخار حاصل از تبخیر سطحی آب استخر و سطوح پیرامونی را داشته باشد. سرعت هوا در ارتفاع 2.4 متری بالای کف پیرامونی استخر نباید از fpm 25 بیشتر باشد. در منطقه شیرجه نیز این مقدار نباید کمتر از مقدار فوق باشد. در استخرهای با محل مجزای تماشاچی سرعت هوا می تواند تا fpm 40 یا fpm 50 در محل نشستن تماشاچی افزایش یابد.

نحوه توزیع هوا در استخر

توزیع هوا  در استخرها باید به گونه ای باشد که هوا از طریق کانال کشی به سطوح سرد مانند پنجره ها بوزد و از قسمت بالای استخر و سطوح خیس دیگر مانند جکوزی برگردد. باید توجه داشت که به هیچ عنوان نباید هوا به روی سطح استخر از بالا بوزد چون علاوه بر ایجاد احساس سرما برای شناگران تبخیر سطحی آب را به شدت افزایش می دهد. برای انجام عمل فوق دو روش وجود دارد.

روش اول : این روش بهترین حال اجرای کانال می باشد به شکلی که کانال رفت از قسمت پایین به سطح پنجره ها و سطوح سرد می وزد.که در شکل زیر نمایی از آن آورده شده است .

روش دوم: با توجه به محدودیت های معماری معمولا اجرای روش 1 مقدور نمی باشد لذا اگر نتوانیم روش 1 را اجرا نماییم هوا را از بالا  به سطوح کناری استخر هدایت می کنیم.(مانند شکل زیر) این روش از آن جهت نسبت به روش قبل روش اجرای ضعیف تری می باشد که هوا وقتی از بالا به سطوح سرد می وزد مقداری خنک می شود و لذا ممکن است بر روی افرادی که در کنار پنجره ها قرار دارند هوا مقداری سرد وزیده شود.

بخاطر کاربرد زیاد رطوبت نسبی 40 ، 50 و 60 درصد میزان نقطه شبنم دماهای مختلف در این مقدار رطوبت نسبی در جدول زیر آورده شده است لذا باید سطوح و پنچره ها حداقل 5 درجه فارنهایت گرم تر از نقطه شبنم محیط باشند که کندانس روی آنها صورت نگیرد.

دمای نقطه شبنم در شرایط مختلف اتاق

طراحی سیستم گرمایش از کف استخر

سیستم گرمایش از کف یکی از سیستمهای رایج برای طراحی سیستم گرمایشی استخر می باشد. این کار با استفاده از نرم افزار لوپ کد (LOOPCAD) و با دقت بالا انجام می شود و شبیه سازی لوله کشی سیستم گرمایش از کف در قالب نقشه اجرایی از نرم افزار قابل استخراج است. با استفاده از این نرم افزار قادر خواهیم بود تا انواع آرایش های لوله کشی برای سیستم گرمایش از کف را برای استخر مورد نظر، بطور مجزا شبیه سازی کرده و بهترین و به صرفه ترین نوع لوله کشی را انتخاب کنیم. محاسبات بار گرمایشی استخر در زمستان، اندازه گذاری لوله ها، محاسبات ظرفیت پمپ و بویلر تنها بخشی از نتایجی است که می توان از شبیه سازی استخر در نرم افزار اشاره شده بدست آورد.

چنانچه برای محاسبات و طراحی تاسیسات استخر و یا تهویه آن، نیاز به مشاوره تخصصی دارید، می توانید از راههای ارتباطی مندرج در این سایت، با بنده تماس بگیرید.